سخن آخر شورای نویسندگان مسجد جواد‌الائمه (علیه‌السلام) / پاییز ۱۴۰۲

به نام نگارنده بی‌همتا

سخن آخر شورای نویسندگان مسجد جواد‌الائمه (علیه‌السلام) / پاییز ۱۴۰۲

 رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ                   آیه ۸۰ سوره اسراء

آفرین جان‌آفرین پاک را که قَسَم یاد کرد بر قلمِ صنع و کتاب راز‌آلودِ آفرینش را با جوهر دریای کَرَم و رحمت بی‌انتهایش رقم زد.

 صورتگر بی‌بدیلی که «ز آب و ز گِل آینه‌ای کرد و برابر گرفت» و با خلق نبی‌اکرم محمد مصطفی (صل‌الله‌ علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) لطف بیکران خداوندی‌اش را بر آدمیان تمام کرد.

سلام بر رها گردیدگانی که در این گذر‌گاه خاکی «نظر کردند به وجه‌الله» و در آستان ربوبی ذات اقدس حق، به مقام والای شهادت نایل آمدند؛ بویژه شهید حبیب غنی‌پور، عاشق وارسته‌ای که به اعتبار و آبرویش، چراغ محفل «شورای نویسندگان مسجد جواد‌الائمه» را افروختیم تا بهانه‌ای باشد برای گرد آمدن جان‌های شیفته کلمه و ادب در آن گوشه روشن و پاک. همچنین گرامی می‌داریم نام و یاد زنده‌یاد امیر‌حسین فردی، بنیان‌گذار شورا و مجاهد نستوه عرصه قلم را که یک عمر «به تایید نظر حل معما می‌کرد.»

جریان ادبی شورای نویسندگان مسجد جواد‌الائمه(ع) طی قریب به نیم قرن تکاپو- با این باور که ادبیات غنی و داستان‌های اصیل، ملت‌های فهیم می‌پرورند- همواره کوشیده است در مسیر صدق گام بردارد و ضمن ادای دِین به آرمان‌های بلند ملت عزیز ایران، با پایبندی به اصول حرفه‌ای ادبیات داستانی، به قدرِ بضاعت، در خدمت رشد و بالندگی ادبیات داستانیِ سازنده و متعهد کشورمان باشد. 

امر خطیری که برگزاری بیست‌و‌دو دوره جایزه انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور طی سه دهه، از جمله مصادیق آن است. این شورا که همیشه آینه‌دار اوضاع و فرزند زمانه خود بوده است، طی نیم قرن گذشته رویکردهای زیر را بر حسب مقتضیات و شرایط جامعه اتخاذ نموده است:

دوره اول: در اواسط دهه پنجاه، به همت زنده‌یاد امیر‌حسین فردی، محافل داستان‌خوانی و قصه گویی در کتابخانه مسجد جواد‌الائمه(ع) در یکی از محله‌های جنوب غرب تهران برگزار گردید. در این دوره تلاش می‌شد ذائقه مخاطبان و اعضای کتابخانه -که بالغ بر هفت‌هزار نفر بودند- با روایت‌های جذاب و اثر‌گذار شیرین گردد و ظرفیت قصه و داستان- که نزدیکترین رسانه به تارهای فطرت بشر است- برای پرورش فکر و روح کودکان و نوجوانان به کار گرفته شود.

دوره دوم: پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، جلسه‌های داستان‌نویسی – دوشنبه‌های هر هفته- با حضور اعضای فعال‌تر و علاقه‌مندان به داستان‌نویسی، آغاز شد و رونق خاصی به فعالیت‌های این جمع بخشید. جلسات صمیمی و پر‌شورِ این گروه یاد‌گیرنده، هجده سال دوام داشت که حاصل آن معرفی چندین نویسنده و منتقدِ ادبی به جامعه ادبیات داستانی ایران بود.

دوره سوم: در سال ۱۳۶۵ و پس از شهادت حبیب غنی‌پور- یکی از اعضای خلاق این شورا که آن زمان دانشجوی رشته ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی بود- ایده برپایی «جایزه انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور» توسط امیر‌حسین فردی، در کنار مزار آن نویسنده شهید مطرح و در سال ۱۳۷۶ اولین دوره این جایزه خود‌جوش و مردمی برگزار شد. طی برگزاری بیست‌و‌دو دوره این جایزه، آثار برتر نویسندگان در زمینه داستان کودک، نوجوان و بزرگسال معرفی شدند، که جزئیات آن در وب‌گاه این جایزه به نشانی: habibghanipoor.ir ثبت گردیده است.

دوره چهارم: این شورا، با تحلیل چالش‌ها و اولویت‌های ادبیات داستانی معاصر ایران و توجه به شرایط موجود و پیدایش نیازهای جدید مخاطبان، تصمیم گرفت هم‌زمان با اعطای جوایز برندگان دوره بیست‌و‌دوم، پایان فعالیت این جایزه را اعلام دارد و از این پس، توان خود را صرفِ زمینه‌های دیگری کند که تربیت نسل جدید داستان‌نویسان و انتقال تجربه‌ به نویسندگان نو‌قلم، از آن جمله‌اند.

امید است این تلاش‌های هر‌چند اندک، مورد رضایت باریتعالی قرار گرفته و پاسخگوی بخشی از نیازهای ادبیات داستانی میهن عزیزمان باشد.